Verbroken relatie
In April 2024 heeft de synode van de ERKWB, sinds 2011 zusterkerk van de NGK en gesitueerd in Oostenrijk en Zwitserland, ons laten weten het besluit genomen te hebben de zusterkerkrelatie met ons als NGK te verbreken. Dit is gebeurd op grond van een voorstel van de kerk te Bazel. In dit voorstel wordt als reden, voor het verbreken van de relatie, aangevoerd: het onschriftuurlijke besluit alle ambten, in het bijzonder dat van predikant en ouderling, voor vrouwen open te stellen. Het voorstel is met twee/derde meerderheid van stemmen aangenomen.
Tot zover het formele verhaal.
Als je kijkt naar de inhoud vallen er belangrijker dingen te zeggen dan het bovenstaande.
Je kunt, zoals zovelen, van mening zijn dat zusters niet in de ambten van ouderling en predikant kunnen dienen, maar is dat verschil van mening dermate groot dat je elkaar daarvoor in de ban doet? De kerken van de ERKWB hebben recentelijk een uitvoerig studierapport aan onze kerken gericht waarin ze in hun ogen aantonen dat de Bijbel geen ruimte laat voor vrouwelijke ambtsdragers en dat was een studie op niveau!
Evenzo goed heeft onze synode daarop gereageerd met een antwoord waarin tegenargumenten werden geboden, eveneens van niveau. Dan ben je het weliswaar niet met elkaar eens, maar dan heb je wel op goed spiritueel niveau contact; en dan beleef je de band met elkaar. In die band zetten de Oostenrijkse en Zwitserse kerken nu het mes.
Dat doet zeer. En de pijn groeit als je kijkt naar hoeveel relaties er, ook op individueel gebied, met deze kerk zijn ontstaan: twee Nederlandse gereformeerde predikanten dienen, op dit moment, de kerken in Oostenrijk; veel kerkleden, met name uit de ‘oude’ GKv, voelen zich verbonden en hebben wel kerkdiensten in Oostenrijk bezocht.
Wat het genomen besluit betekent voor de toekomst is nog niet duidelijk.
Een voorstel om een tweede vorm van relaties in de kerkorde op te nemen – een schaal lager, geen zusterkerk, maar contactkerk – werd afgewezen en zal herzien moeten worden.
Deelname aan het Avondmaal zal waarschijnlijk per gemeente verschillend gehanteerd worden. Voorgaan door Nederlandse gereformeerde predikanten zal ook in de ene gemeente blijven doorgaan en in een andere gemeente niet plaatsvinden. Ergens verzacht dat de pijn wel.
Maar staan blijft wel dat onze enige zusterkerk op het vaste land van Europa ons officieel beschouwt als kerken waarbij Gods Woord niet veilig is. Het voorstel van de kerk te Bazel zegt dat hun getuigenis als gereformeerde kerken schade ondervindt door het in standhouden van de relatie met ons als NGK. Leg dat eens naast de laatste zin in de brief waarin het verbreken van de relatie wordt meegedeeld: “Het is voor ons heel moeilijk dit (besluit) te schrijven, omdat we ons bewust zijn hoeveel goeds we door jullie ontvangen hebben”.
Een oordeel naast een uiting van pijn.
Waar zal de Heer van de kerk met meer vreugde naar kijken?
Ds. Albert Pieter Feijen,
als CRB-lid verantwoordelijk voor de contacten met de kerken binnen Europa