Waarom CRB en hoe geven leden inhoud aan hun opdracht?
- Wat zijn leden CRB?
Onze kerken hebben in de Kerkorde afgesproken dat de Generale Synode zorgt voor de contacten met kerken en organisaties in het buitenland. Dat is mooi gezegd, maar de GS komt maar eens in de drie jaar bij elkaar en heeft dan veel te doen. Je kunt van de mensen op die vergadering niet eisen dat ze in die paar weken vergaderen ook nog contact leggen of onderhouden met deze contacten. Daarom wijst de synode andere mensen aan om dat te doen, niet alleen zolang de GS bij elkaar is maar ook in de tijd dat er niet wordt vergaderd. Deze leden CRB (= Commissie Relaties Buitenland) geven inhoud en vorm aan de opdracht die de synode hen geeft - Met wat voor kerken hebben wij relaties?
Wij zijn Gereformeerd en dus zoeken wij contact met kerken die ook een Gereformeerde belijdenis hebben. In de 16e en 17e eeuw waren dat de Gereformeerde kerken op het Europese vasteland en de Presbyteriaanse kerken in het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Wales, Schotland en Ierland). Nu vinden we Gereformeerde en Presbyteriaanse kerken over de hele wereld. - Hoe hebben wij die kerken leren kennen?
Een aantal van deze kerken ontstond door emigratie: in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw trokken Gereformeerd Vrijgemaakten naar Canada, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië en stichtten daar kerken. Vanzelfsprekend hielden we contact met hen.
Daarnaast waren er de kerken die ontstonden vanuit de zending: waar het Evangelie werd aanvaard, werden op den duur kerken geïnstitueerd met eigen ambtsdragers en een eigen kerkverband. Met zulke ‘dochter’kerken in bijv. Indonesië en Brazilië hielden we natuurlijk ook contact.
Tenslotte waren er de kerken die ‘op ons pad kwamen’: reizigers of werkers in het buitenland kwamen (vaak tot hun grote verrassing) kerken tegen die puur Gereformeerd in leer en leven bleken. En nog steeds ontdekken we zo nieuwe contacten, ook via de contacten waarmee al een band is opgebouwd. - Contact met kerken in het buitenland, is dat iets nieuws?
Al in de 17e eeuw zijn er veel contacten: Hollandse predikanten studeren in Zwitserland, in Duitsland of in Engeland en op de Dordtse Synode van 1618-1619 wordt met afgevaardigden vanuit Europa gesproken over de Dordtse Leerregels, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Heidelbergse Catechismus. Ook toen al was er de wens om elkaar te ondersteunen en van elkaar te leren. Laat niemand denken dat Gereformeerd-zijn iets typisch Hollands is.
Wij belijden een heilige, wereldwijde, christelijke kerk die vergaderd wordt door onze Here Jezus. - Wat zijn zusterkerken?
Wereldwijd kennen wij 28 zusterkerken, kerken waarmee de relatie officieel is vastgelegd tijdens een synodevergadering. Predikanten uit die kerken mogen in onze kerken voorgaan en onze predikanten mogen daar voorgaan. Als u (voor langere tijd) naar het buitenland gaat, kan uw kerkenraad u een attestatie meegeven en dan bent u ‘gerechtigd’ om diensten te bezoeken, aan te gaan aan het Avondmaal en eventueel uw kind te laten dopen. U hebt dezelfde rechten als in welke NGK gemeente in Nederland. - Met welke kerken hebben wij nog meer contact?
Naast de contacten met de zusterkerken kennen we ook ruim 20 contactkerken. Met hen gaat het vooral om het (beter) leren kennen van elkaar, wat belijden we en hoe brengen we dat in praktijk. We zijn met deze kerken in gesprek en vaak leidt dat tot blijdschap omdat er zoveel herkenning is, en soms maakt het verdrietig omdat we uit elkaar lijken te drijven. - Hoeveel contacten komen er nog bij?
Wij zijn blij verrast dat wij steeds weer Gereformeerde broeders en zusters in de wereld ontdekken, maar wij realiseren ons dat wij niet voor elke kerk broeder en zuster kunnen zijn. De afstand kan een barrière zijn of de taal – je mag geen verplichtingen aangaan die je niet waar kunt maken. Daarom zijn we niet echt op zoek naar zusterkerken – steeds heeft God het zo geleid dat onze wegen kruisten. Hij vergadert zich een kerk over de hele wereld, een kerk die altijd groter en heerlijker is dan wij – ook organisatorisch – kunnen bevatten. - Hoe onderhoud je contact met zoveel kerken?
Het onderhouden van de relaties kent verschillende vormen, schrijven, mailen, bellen, bezoeken. En was de corona-periode voor veel mensen een periode van (meer) afstand, het heeft ons geleerd om ook digitaal met elkaar in contact te zijn, waarbij het enigszins mogelijk is om elkaar in de ogen te kijken. Tijdens bezoeken over en weer, die vaak gekoppeld zijn aan een bezoek aan de synode, proberen de leden ook (een) gemeente(leden) te bezoeken om zo ook een beeld te krijgen van het dagelijks reilen en zeilen van christenen in een ander land. - Kan CRB ook materiele ondersteuning bieden?
De opdracht aan leden CRB is vooral om te helpen en om geholpen te worden om trouw te blijven aan Gods Woord, daarin naar elkaar om te zien en van elkaar te leren. Middelen om financiële ondersteuning te bieden kennen we niet, maar wel is er regelmatig overleg met missie-organisatie Verre Naasten, waarin wij ook vragen om steun kunnen bespreken. - Kan ik ook deputaat worden?
Een deputaat is een man of vrouw die weet wat hij/zij belijdt en die dat onder woorden kan brengen. Vaak beheerst hij een vreemde taal en ‘heeft hij wat’ met het buitenland. Meerdere leden zijn actief geweest in zending, hulpverlening of evangelisatie onder buitenlanders. Mocht dit u iets lijken, neem dan gerust contact met ons op!